#61 - Verslag: Descartes – De eerste echte breinwetenschapper – Rode Hoed – Amsterdam
‘Ik denk, dus ik ben’
Hai GuidoFox hier! Gaaf dat je dit artikel leest!
Het niveau bij de Rode Hoed was van een erbarmelijk laag niveau, waardoor ik heb besloten om zelf kennis van Descartes aan dit verslag toe te voegen.
Kern sprekers Rode Hoed
De sprekers van de Rode Hoed kwamen niet verder dan dat Descartes alleen een lichaam kon onderzoeken zonder de ziel (scheiding lichaam / geest) en dat dat genoeg was, aangezien het lichaam de wereld ervaart zonder de ziel (instinctieve biologische (angst/geluks)-impulsen en reflexen / zuivere informatievoorziening van het lichaam / overleven in de natuur).
Het lichaam is volgens Descartes de natuur en het verstand is vrij – vrije wil (later meer). Het denken wordt door Descartes beschouwd als het bewustzijn (maar daar had hij nog geen woord voor).
Eigen inbreng
René Descartes was een Franse filosoof en wiskundige en stelde het rationalisme voorop. Dit betekent dat ons geheugen, ons verstand, ons denken en de wetenschap essentieel zijn bij het vinden van de ‘waarheid’. Daarmee nam Descartes afscheid van de tot dan toe heersende theologische leer.
Volgens Descartes was de wiskunde de wetenschap bij uitstek die ons zekerheid kon bieden, omdat ze ons a priori - voorafgaande en onafhankelijk van onze zintuiglijke ‘onbetrouwbare’ waarnemingen - ‘ware’ inzichten, gedachten en ideeën kon verschaffen (ideeënfilosofie). Onze zintuigen zouden ons immers kunnen bedriegen.
In zijn bekendste boekwerk ‘Meditaties’ bewijst Descartes volgens hem het bestaan van God en de mens. Het bestaan van God werd door Descartes onder andere bewezen verklaard vanuit de gedachte dat er een oneindig iets / oorzaak / substantie moest zijn die alles in werking heeft gezet: iets kon niet bestaan uit niets.
Het bestaan van de mens werd door Descartes verklaard vanuit het feit dat de mens in staat was om te twijfelen. De denkende twijfelende geest verklaart het werkelijk bestaan van de mens: cogito ego sum, ik denk dus ik besta.
De enige zekerheid die er volgens Descartes is, is dat de mens twijfelt. De mens is een denkend ‘ding’ en de basis van al het kennen (subjectfilosofie). Op een introspectieve wijze kan God ook worden verklaard vanuit de mens: vanuit ‘ik’ naar God. God is dan de denkende twijfelende activiteit van de mens zelf (overpeinzingen).
Het denken is bij Descartes losgekoppeld van het lichamelijke, het waarnemelijke (res extensa). Uitsluitend door denken kon je volgens hem dus tot ware kennis en tot God komen.
Descartes geloofde in een ‘graduele’ vrije wil. Dit betekent dat de vrije wil van personen kan worden verruimd door de vervolmaking van een persoonlijk intellect. Dit was te bewerkstelligen door te mediteren, te twijfelen, tot God te komen, zodat je met een heldere geest de ‘goede’ keuze – uit vrije wil – kon maken.
Greetz,
GuidoFox – Evolve your Life!
Spiritual Teacher, Life Coach and Political Influencer