Hai GuidoFox hier! Gaaf dat je dit artikel leest!

Veelvoorkomende vormen van de omkerende copingmodus (destructieve overcompensaties)

De onafhankelijke: je doet net alsof je superonafhankelijk bent en geen vaste relatie nodig hebt.

De clown: je doet net alsof het belachelijk is dat je bepaalde behoeften hebt, bijvoorbeeld aan erkenning, autonomie of zelfexpressie. Al die behoeften vind je kinderachtig of overdreven.

De aandachttrekker: overdreven aandacht vragen wordt vaak typisch vrouwelijk genoemd. Vroeger sprak men vaak over ‘hysterisch’. Daarmee wordt bedoeld dat je situaties expres in scène zet, voortdurend in het middelpunt van de belangstelling wilt staan en het niet overdraagt als je geen aandacht krijgt.

De waaghals: als je eigenlijk heel angstig bent dat er iets misgaat, dan kun je die angst onderdrukken door juist extra risico te nemen, zelfs als dat gevaarlijk is.

De perfectionist: als je eigenlijk denkt dat je mislukt bent of dat niemand je aardig vindt, dan kun je proberen toch erkenning of aandacht te krijgen door heel erg je best te doen. Dat kan zich er ook in uiten dat je anderen precies voorschrijft wat ze moeten doen en vervolgens steeds controleert of ze het wel goed doen. Anderen vinden je vaak star en eigenwijs.

De luilak: ben je daarentegen iemand die is opgevoed met de boodschap dat alleen prestaties belangrijk zijn, dan kun je als tegenovergestelde reactie juist heel gemakzuchtig of zelfs lui worden. Jezelf geen doelen stellen of meteen zeggen dat je iets niet kunt zonder het te proberen, kan ook omkering zijn.

De eeuwige optimist: ben je eigenlijk iemand die bij alles het slechtste scenario verwacht, een zwartkijker dus, dan is omkering dat je overdreven optimistisch gaat doen.

De heilige: als je in je opvoeding geleerd hebt dat mensen eigenlijk straf verdienen voor alles wat ze fout doen, dan kun je die boodschap omkeren door juist heel erg vergevingsgezind te zijn. Je kunt ook overdreven bescheiden doen over iets wat je goed kunt, uit angst dat mensen je arrogant vinden.

De opschepper: als je je eigenlijk minderwaardig voelt, stel je je op alsof je geweldig bent. Je vindt jezelf beter dan anderen en vindt anderen meestal minder dan jezelf. Je vindt jezelf slimmer, succesvoller of op een andere manier geslaagder dan andere mensen. Zulk gedrag wordt door anderen als opschepperig en arrogant ervaren.

De aanvaller: als je vroeger veel gevaarlijke en gewelddadige situaties hebt meegemaakt, bijvoorbeeld als je mishandeld bent door je vader, en je je dus snel bedreigt voelt, kun je dat omkeren met agressief gedrag. Je zet doelgericht en berekenend geweld of verbale intimidatie in om wraak te nemen of anderen te intimideren, onder controle te houden of uit te schakelen. Op die manier ga je je heel sterk en machtig voelen.

De bedrieger: wie in een zeer onzekere en verwarrende omgeving opgroeit en zich beter moet voordoen dat hij is, leert vaak bewust te liegen en te manipuleren om zijn belangen te verdedigen.[1]

Greetz,

GuidoFox – Evolve your Life!

Spiritual Life Coach

www.GuidoFox.nl

[1] Van Genderen, Jacob & Seebauer, Patronen Doorbreken, p. 87/88

Terug naar overzicht